De Renault 25 V6 Turbo,

Bij de introductie van de Renault 25 in 1984 als opvolger van de 20/30-serie, was meteen duidelijk dat de 144 pk sterke V6 Injection niet het topmodel zou blijven. Geruchten over een versie met turbomotor deden al snel de ronde, en eind 1984 introduceerde Renault het topmodel van de 25-reeks, de Renault 25 V6 Turbo. De Renault 25 V6 Turbo was gebaseerd op de V6 Injection. De PRV V6-motor was op diverse punten aangepast en voorzien van een Garrett T3 turbocompressor, die het vermogen opvoerde tot 182 pk en een koppel genereerde van 280 Nm. De cilinderinhoud was ten opzichte van de standaard V6 Injection verkleind tot 2458 cm3. Het relatief lage gewicht van de 25 V6 Turbo en de gunstige Cw-waarde  zorgden voor een topsnelheid van 225 km/u en een acceleratie van 0 tot 100 km/u in 7,7 seconden.

Het is meteen duidelijk welke modellen Renault als concurrent zag: uit eigen land natuurlijk de Citroen CX GTi Turbo met een viercilinder turbomotor van 168 pk, maar nadrukkelijk ook buitenlandse concurrentie in de vorm van de 145 pk sterke Saab 900 turbo, de Audi 200 Turbo met 182 pk en de snellere versies van BMW’s 5-serie en Mercedes E-klasse.

De auto was herkenbaar aan speciale lichtmetalen ‘turbine’-velgen en een anders gestyleerde voor- en achterbumper, gecombineerd met smalle stootstrips op de portieren. In het interieur valt het fraaie, driedimensionale stuur op met ‘V6 Turbo’ aanduiding, de turbodrukmeter in het instrumentarium en gestreepte velours bekleding. De auto was uitsluitend leverbaar met handgeschakelde vijfversnellingsbak, simpelweg omdat Renault toendertijd niet beschikte over een automaat die de kracht van de turbomotor aankon. De remmen werden ondersteund door ABS.

In de pers werd de Renault 25 V6 Turbo geroemd om de fenomenale prestaties, zonder dat het comfort daaronder leed. In vergelijking met de directe concurrenten had de auto een laag gewicht en een royale binnenruimte bij beperkte buitenafmetingen, zodat de auto verrassend handelbaar was. De luxe standaarduitrusting was ook een groot pluspunt.
Op basis van de Renault 25 bouwden diverse specialistische bedrijven, waaronder Labbé, gepantserde uitvoeringen voor onder andere gebruik door overheden. De V6 Turbo bleek hiervoor een ideale basis, want ondanks de gewichtstoename door de bepantsering bleven de prestaties acceptabel.

In 1988 onderging de Renault 25 een facelift, waarbij ook de Turbo onder handen genomen werd. Aan de techniek veranderde niets, maar het uiterlijk wijzigde mee naar het nieuwe ‘Fase 2′ design. De turbinevelgen verdwijnen ten gunste van nieuw ontworpen vijfspaaks lichtmetalen velgen. Ook het interieur kreeg een update, met onder andere een nieuwe bekledingsstof en een verbeterde afwerking van het dashboard en de portierbekleding. Aan de motor wijzigde in eerste instantie niets.

Voor modeljaar 1991 onderging de V6 Turbo voor de laatste keer een aantal wijzigingen: hij kreeg standaard een drieweg katalysator en het vermogen steeg naar 205 pk. De topsnelheid bedroeg nu 233 km/u en van de acceleratie worden nog drie tienden van een seconde afgesnoept, zodat de auto in 7,4 seconden op de 100 km/u zat. De V6 Turbo kon nu ook met het meest luxe uitrustingsniveau Baccara besteld worden. Ook kreeg de auto zeer fraaie, 16 inch BBS spaakvelgen, voorzien van naafkapjes met het Renault-logo. Een bijzondere optie werd leverbaar: elektronisch verstelbare schokdempers, te bedienen met een schakelaar op de middenconsole. Tenslotte werd, exclusief voor de Turbo, de kleur Blue Sport 449 leverbaar.

In 1991 wordt, na bijna 7 jaar in productie te zijn geweest, de laatste Renault 25 V6 Turbo gebouwd in het Franse Sandouville. Zijn opvolger verschijnt twee jaar later, in de vorm van de Safrane Biturbo met 262 pk.